Paaswens

Mundo Novo- Bahia –Brasil 29 maart.

Beste vrienden uit Gits,

Nog even en het is Pasen. Pasen is voor ons altijd een zeer bijzonder moment. Vandaag horen we Jezus zeggen :

‘De tijd is gekomen dat de Mensenzoon tot majesteit wordt verheven. [24] Waarachtig, ik verzeker u: als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht. [25] Wie zijn leven liefheeft verliest het, maar wie in deze wereld zijn leven haat, behoudt het voor het eeuwige leven. [26] Wie mij dient moet mij volgen: waar ik ben zal ook mijn dienaar zijn, en wie mij dient zal door de Vader geëerd worden.[27] Nu ben ik doodsbang. Wat moet ik zeggen? Vader, laat dit ogenblik aan mij voorbijgaan? Maar hiervoor ben ik juist gekomen. [28] Laat nu zien hoe groot uw naam is, Vader.’

Hij is al in Jeruzalem. Het volk heeft Hem al toegejuicht. Maar hij weet ook al wat Hem te wachten staat : de graankorrel, hijzelf die gaat sterven. Hij is doodsbang maar aanvaardt zijn uur. Laat nu zien hoe groot uw naam is,Vader!

De Goede Week in Bahia is altijd een ontroerende gebeurtenis. Alles valt stil met Goede Vrijdag en idereen volgt de Kruisweg door de straten.. Duizenden en duizenden mensen in alle steden van Bahia. Ook in Mundo Novo.Mensen hier weten wat lijden en verdrukking betekent. Er is een grote identificatie met de lijdende Christus maar ook met zijn verrijzenis.

Het volstaat om wat gebeurtenissen van de afgelopen week op een rijtje te plaatsen. Een omhaling voor een jonge moeder die kanker heeft en chemoterapie nodig heeft. Chemoterapie is duur en er is geen geld. De mensen van de buurt houden een omhaling.
Teken van lijden: er is geen geld!
Teken van verrijzenis: de omhaling!

Kleine Savio wordt uit de school gezet omdat hij hersenverlamming heeft.
Teken van lijden: de uitsluiting.
Maar buren zijn gaan protesteren tegen de directrice van de school.
Teken van verrijzenis, van bevrijding uit het kwaad.

De doven van Mundo Novo vinden geen werk. Teken van lijden. Één van de doven, Alex, is het ongenoegen van de doven gaan uitdrukken tijdens de openbare tribune van de gemeenteraad. Teken van lijden: werkloosheid, geen toekomst. Teken van verrijzenis: de schepenen beloven mensen met handicap werkgelegenheid aan te bieden.

Zo is ons leven hier iedere dag, Goede Vrijdag en Pasen samen. Verdrukking en bevrijding. Verdriet, lijden en hoop. De mensen zeggen hier; “A esperança é a ultima que morre” – De hoop is de laatste die sterft.

We geloven steevast dat de hoop het lijden overtreft, Goede Vrijdag is zinloos zonder Pasen.
Ik wens jullie en gans de familie een Zalige Pasen.

Padre Francisco Verhelle