woensdag 23 december 2009

kerstwens padre Francisco

Beste Vrienden,

In de achtste eeuw voor Christus kondigt de profeet Micha de geboorte aan van een nieuwe David, een koning die herder zal zijn voor zijn volk. Hij zal niet terugdeinzen voor de macht van diegenen die het volk verdrukken en uitbuiten. Hij zal zijn volk niet overlaten aan hun lot maar de macht van de verdrukkers overnemen en zijn broeders in veiligheid laten wonen. Hij zal de vrede zelf zijn!

De profeet Micha was afkomstig uit een klein gehucht , Moreset bij Gat, gelegen in de kustvlakte op ongeveer 20 kilometer van Jeruzalem. Net zoals zijn voorganger ,de profeet Amos, ziet hij in de sociale mistoestanden en in het godsdienstig verval slechte voortekens voor de toekomst.

In alle lagen van het volk, in de leidende klasse, bij rijke heren maar ook bij de profeten en de vromen constateert hij een ontrouw die in het licht van de geschiedenis als botte ondankbaarheid verschijnt. In pakkende en bijtende taal formuleert hij een aanklacht maar kondigt ook een hoopvol toekomstperspectief aan : de geboorte van een Nieuwe David die de vrede zal herstellen. (Willibrord Vertaling) De boodschap van de profeet Micha krijgen we te horen in de liturgie van de vierde zondag van de Advent.

Het is een beetje in die sfeer dat de Braziliaanse Bisschoppenconferentie het jaar wil eindigen. Ze publiceerden twee indringende brieven , één over de teleurstellende houding van de regeringsleiders in Kopenhagen in verband met de leefbaarheid van onze planeet en een ander profetisch document dat de corruptie in Brazilië en in de wereld aanklaagt.

Het is volgens de bisschoppen hoogdringend dat deze beide problemen grondig aangepakt worden. Ze formuleren een aantal concrete stappen die tot een oplossing moeten leiden: landhervorming, bescherming van het Amazonewoud, het onverkiesbaar maken van politieke mandatarissen die openlijk corruptie hebben gepleegd.

We verwachten de nieuwe David, de koning van de vrede in Jezus Christus geboren in het nederige Bethlehem, niet in Jeruzalem de versterkte en machtige burcht van de machthebbers, van degenen die bezitten maar niet dienen. In Braziliaanse termen betekent dit dat we niet zoveel verwachten van Brasilia maar wel van de vele kleine basisgemeenschappen die overal werkzaam zijn in Brazilië, op alle terreinen: landhervorming, opvoeding, inde arme wijken van iedere stad, pastoraal voor kinderen, jongeren en personen met handicap, familiepastoraal, pastoraal bij de gevangen enz. enz..

Als kerk willen we een boodschap van vrede brengen bij al wie verdrukt en gemarginaliseerd wordt.

Met mij gaat het goed,wat problemen met de diabetes maar dat hoort er bij. Ons project voor personen met een handicap doet het zeer goed. We hebben nieuwe initiatieven in Pintadas en Boa Vista do Tupim.

Het allerbeste voor het volgend jaar! In augustus en september 2010 kom ik weer op bezoek.

Padre Francisco Verhelle

woensdag 1 april 2009

Doogte in Bahia!

Op dit moment is de situatie in Mundo Novo zeer kritiek. Geen regen meer sedert december vorig jaar!. Ik heb in Bahia nog nooit zo’n sterke droogte meegemaakt zoals dit jaar. Vorige week was er geen school omdat er geen water was. Ik heb gelukkig nog een 2000 liter in reserve maar die voorraad vermindert snel.

Wellicht worden we binnenkort bevoorraad met tankwagens . De stuwdam van França die ons water levert staat op een zeer laag peil.Het water is nauwelijks drinkbaar door de vervuiling.

Ik koop water in plastic containers van 20 liter. Deze week 120 liter water gekocht want het is bloedheet en de leerlingen van de school hebben twee tot drie liter water nodig per persoon.

Hopelijk breekt de lente door in Belgica en wordt het warmer. Hier is het meer dan warm genoeg, 35 graden en kurkdroog. Zelfs de Bahianen vinden het ondraaglijk. En iedere morgen bemerken we zware wolken. Maar geen regen...

Heel hartelijke groeten uit Brasil

Padre Francisco Verhelle

Paaswens

Mundo Novo- Bahia –Brasil 29 maart.

Beste vrienden uit Gits,

Nog even en het is Pasen. Pasen is voor ons altijd een zeer bijzonder moment. Vandaag horen we Jezus zeggen :

‘De tijd is gekomen dat de Mensenzoon tot majesteit wordt verheven. [24] Waarachtig, ik verzeker u: als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht. [25] Wie zijn leven liefheeft verliest het, maar wie in deze wereld zijn leven haat, behoudt het voor het eeuwige leven. [26] Wie mij dient moet mij volgen: waar ik ben zal ook mijn dienaar zijn, en wie mij dient zal door de Vader geëerd worden.[27] Nu ben ik doodsbang. Wat moet ik zeggen? Vader, laat dit ogenblik aan mij voorbijgaan? Maar hiervoor ben ik juist gekomen. [28] Laat nu zien hoe groot uw naam is, Vader.’

Hij is al in Jeruzalem. Het volk heeft Hem al toegejuicht. Maar hij weet ook al wat Hem te wachten staat : de graankorrel, hijzelf die gaat sterven. Hij is doodsbang maar aanvaardt zijn uur. Laat nu zien hoe groot uw naam is,Vader!

De Goede Week in Bahia is altijd een ontroerende gebeurtenis. Alles valt stil met Goede Vrijdag en idereen volgt de Kruisweg door de straten.. Duizenden en duizenden mensen in alle steden van Bahia. Ook in Mundo Novo.Mensen hier weten wat lijden en verdrukking betekent. Er is een grote identificatie met de lijdende Christus maar ook met zijn verrijzenis.

Het volstaat om wat gebeurtenissen van de afgelopen week op een rijtje te plaatsen. Een omhaling voor een jonge moeder die kanker heeft en chemoterapie nodig heeft. Chemoterapie is duur en er is geen geld. De mensen van de buurt houden een omhaling.
Teken van lijden: er is geen geld!
Teken van verrijzenis: de omhaling!

Kleine Savio wordt uit de school gezet omdat hij hersenverlamming heeft.
Teken van lijden: de uitsluiting.
Maar buren zijn gaan protesteren tegen de directrice van de school.
Teken van verrijzenis, van bevrijding uit het kwaad.

De doven van Mundo Novo vinden geen werk. Teken van lijden. Één van de doven, Alex, is het ongenoegen van de doven gaan uitdrukken tijdens de openbare tribune van de gemeenteraad. Teken van lijden: werkloosheid, geen toekomst. Teken van verrijzenis: de schepenen beloven mensen met handicap werkgelegenheid aan te bieden.

Zo is ons leven hier iedere dag, Goede Vrijdag en Pasen samen. Verdrukking en bevrijding. Verdriet, lijden en hoop. De mensen zeggen hier; “A esperança é a ultima que morre” – De hoop is de laatste die sterft.

We geloven steevast dat de hoop het lijden overtreft, Goede Vrijdag is zinloos zonder Pasen.
Ik wens jullie en gans de familie een Zalige Pasen.

Padre Francisco Verhelle