kerstbrief pr. Frans

Beste vrienden ,

2008 was voor ons een jaar van grote veranderingen. We eindigen met hoop en vrees. Hoop dat de gebouwen die we dit jaar opgericht hebben voor PODES, het dienstencentrum voor personen met handicap, optimaal zullen gebruikt worden. Vrees omdat we niet weten of we zullen kunnen rekenen op de steun van de nieuw verkozen burgemeesters.We strijden voor de sociale inclusie van personen met een handicap in Tapiramutá en Mundo Novo maar willen de lokale gemeentebesturen hierbij betrekken. Tot nog toe (al acht jaar) is dit ons vrij goed gelukt zonder onze eigen autonomie prijs te geven.
We leggen grote nadruk op de vorming van lokale medewerkers die het project verder vorm en inhoud zullen geven.Het heeft totaal geen zin Europese modellen te kopieren. In Brazilië bestaan er eigen mogelijkheden voor de inclusie van personen met een handicap. Net zoals in Europa bestaat er ook uitsluiting, onbegrip en vooroordeel maar ook veel warme hartelijkheid die wij in Europa soms ontberen.
Een voorbeeld hiervan zijn de zogeheten “filhos de criação”. Dat zijn kinderen die om één of andere reden alleen komen te staan en gewoon opgenomen worden in een gezin samen met de eigen kinderen, zonder jeugdrechter of enige andere formaliteit! Dat mag ook wel eens vermeld worden om het vertekend beeld dat men soms in Europa heeft over Brazilië als een land van straatkinderen te corrigeren.

Dit jaar waren er gelukkig heel veel tekenen van hoop. Het dienstencentrum is een open huis geworden waar buren en vrienden van PODES zich goed thuis voelen. Jongeren uit de straat helpen een handje bij de schoonmaak van ons huis. De Eucharistievieringen in de parochiekerk worden door jongeren vertaald in LIBRAS, de Braziliaanse gebarentaal. Enkele jongeren werken als vrijwilligers binnen het project.We hebben een cursus gebarentaal georganiseerd voor 75 leerkrachten van Tapiramutá. Het gemeentebestuur van Boa Vista do Tupim en Pintadas vraagt of we een cursus over gehandicaptenzorg willen inrichten voor hun leerkrachten begin volgend jaar. Twee leerkrachten van PODES, Joilsa en Edilene, hebben hun diploma van “Instrutor de LIBRAS” , leerkracht gebarentaal van het Minsiterie van Onderwijs, behaald. Ze studeren un verder voor doventolk. Dat is een enorme vooruitgang want nu kunnen we erkende getuigschriften uitreiken.

Dit jaar zijn we ook voor het eerst begonnen met de zorg voor kinderen met een fysische handicap: Jayane en Samuel, twee kinderen met hersenletsel. Frieda Bekaert en Rita Cool, twee vrienden uit Gits, waren bij ons bezoek. Frieda die werkt als fysiotherapeute in het Dominiek Savio Instituut slaagde er na twee dagen in om Samuel te doen stappen. Ze heeft ons personeel geleerd hoe we beide kinderen vooruit kunnen helpen. We hebben haar raadgevingen zorgvuldig genoteerd en op film opgenomen.Langs Internet kan Frieda ons verder begeleiden. Het was een ontroerend moment Samuel te zien stappen.We hebben Samuel letterlijk vanuit de modder gehaald. Toen hij bij ons kwam waren zijn beide ogen zwaar ontstoken. Er bestond gevaar dat hij blind zou worden. Twee vrienden van mij met fysische handicap, Freddy en Marc Detollenare, hebben het peterschap over Samuel aanvaard. Het verhaal van Samuel plaats ik nog op onze Blog.

Ik wil eindigen met u allemaal te danken voor uw sympathie en steun. Soms laat ik weinig van mij horen omwille van het vele werk en de vele beslommeringen. Ook doet het Internet het vaak niet en verlies ik contact.
Ik heb dit gemerkt bij mijn laatste bezoek aan België. Neem dit mij dit niet kwalijk, ik ben jullie allemaal heel erg dankbaar. Laten we de vrees wat vergeten en ons toespitsen op de hoop. Een Zalige Kerstmis en een Gelukkig Nieuwjaar en een hartelijke “abraço” vanuit het arme Nordeste van Brasil

Padre Francisco Verhelle